Ik zag laatst een filmpje op internet wat me daadwerkelijk raakte. Het ging over een directeur van een school die een groep afstuderende kinderen toesprak. Hij vertelde wat er van hen verwacht werd nadat ze waren afgestudeerd: een baan vinden, succesvol zijn, daarna een partner vinden, een huis kopen, kinderen krijgen….
De kinderen werden steeds minder enthousiast naarmate zijn verhaal vorderde. Want wat legde die verwachting een enorme druk op hun schouders! Ze waren blij dat ze eindelijk van school af mochten om dan te ontdekken dat er kennelijk opnieuw veel van hen verwacht werd…
En ook bij ons leggen verwachtingen druk op onze schouders… We moeten zoveel, we willen zoveel, we kunnen ook zoveel. Maar willen we dat echt als we diep in ons hart kijken? Kiezen we zelf of wordt er voor ons gekozen? Wat is de beste weg? Dat ga ik uitleggen aan de hand van de kunst van het ‘zijn’: “Wu Wei”
Wat die kinderen voelden, was de druk dat wanneer ze alle genoemde mijlpalen niet zouden bereiken, ze zouden falen. Maar wie bepaalt wat er bereikt ‘moet’ worden? Wie heeft het recht om jouw leven zo te beïnvloeden, je zo onder druk te zetten om maar te doen wat hoort, wat normaal is. Want wat is nou eigenlijk normaal? Niets is normaal, alles is normaal. Het maakt niet uit! Het is veel gezonder om te leven vanuit jezelf. En niet vanuit wat er van je verwacht wordt. Want alleen jij weet diep van binnen wat goed voor je is. Uiteraard kun je advies gebruiken en tips waarmee je het jezelf makkelijker kunt maken. Maar uiteindelijk ben jij degene die bepaalt wat je wilt bereiken, hoe jij wilt leven.
Maar ook hier zit een addertje onder het gras. Want je kunt nog zoveel willen, als het moment er niet is dan zul je het niet bereiken. Je kunt namelijk niet alles afdwingen… Je zult moeten werken met de obstakels en meevallers die je onderweg tegenkomt. Als je dit kunt accepteren en er in mee kunt gaan, maakt dat het eigenlijk een stuk leuker en spannender.
Heb je er echter moeite mee en accepteer je de obstakels niet, dan krijg je het moeilijk en zal je veel energie verspillen om iets te bereiken dat je misschien via een andere weg zonder veel moeite had gekund. En dat brengt mij bij “Wu Wei”.
“Wu Wei” vindt zijn oorsprong in de Chinese filosofie van de grote filosoof Lao Tzu. Het betekent letterlijk “Niet doen” en in de Chinese filosofie is Wu Wei Wu (doen door niet te doen) een bekend fenomeen. Het betekent eigenlijk “niet handelen tegen de aard van dingen in” of “niet indruisen tegen de stroom”.
Wu Wei komt uit het Taoïsme. Het is de manier waarop Tao stroomt. Tao is de bron van waaruit alles komt, het begin van alles. De manier waarop Tao stroomt is Wu Wei. Moeiteloos, vanzelf. De Tao laat zich niet dwingen of beïnvloeden. Het loopt zoals het loopt…
En dat is nog eens een andere manier van leven, zeg! Kan je je voorstellen hoeveel vrijheid je zou kunnen voelen? Maar het gaat waarschijnlijk ook tegen je verstand in. Waarschijnlijk heb jij ook al gedacht: “Maar dat kan helemaal niet, er moet toch geld verdiend worden, er moet dit… er moet dat….”. En daar heb je ook wel gelijk in, maar er is toch een manier om meer “Wu Wei” te leven dan dat je nu doet. Het kan alles een stuk minder moeilijk maken.
Lees deze tekst uit “de Tao van Poeh” maar eens rustig door:
De doelmatigheid van Wu Wei is als die van water dat over en langs de rotsen stroomt die het op zijn weg vindt – niet de werktuiglijke rechte-lijn benadering die doorgaans uiteindelijk tot kortsluiting leidt, maar een handelswijze die voortkomt uit een innerlijk aanvoelen van het natuurlijk ritme der dingen. Wanneer we leren werken met onze eigen natuurwetten die rondom ons werkzaam zijn, bereiken we het niveau van Wu Wei. Dan werken we in harmonie met de natuurlijke orde der dingen en handelen volgens het principe van de minimale inspanning, de minste moeite. Aangezien de natuur dat principe volgt, maakt zij geen fouten. Fouten worden gemaakt – of ingebeeld – door de mens, het schepsel met het overbelaste brein dat zich afscheidt van het weefsel van ondersteunende natuurwetten doordat hij zich overal mee bemoeit en altijd zoveel doet.
Met andere woorden:
Laat de dingen eens wat meer los en kijk wat er gebeurt. (Net zoals het lied uit Disney’s Frozen: Laat het los, laat het gaan….) Het zal je meevallen hoeveel er eigenlijk gewoon goed gaat en hoe makkelijk alles zich als vanzelf regelt. Het enige dat je daarna hoeft te doen, is genieten van de vrijheid die je hebt gekregen.
Ik wens je veel “Wu Wei”….